W zależności od dokonywanej czynności Notariusz jest płatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych lub podatku od spadków i darowizn. Notariusz pobiera podatek przy dokonywaniu czynności notarialnej. Podstawę obliczania poszczególnych podatków stanowią: a) ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC) oraz b) ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (PSiD).

PCC – najczęściej stosowaną stawką pcc przez Notariusza jest stawka 2% wartości rynkowej przedmiotu, którego czynność notarialna dotyczy. Stawkę tę stosujemy przy umowach sprzedaży, umowach zamiany, umowach dożywocia, umowach o dział spadku, umowach o zniesienie współwłasności oraz umowach darowizny, których przedmiotem są nieruchomości, prawo użytkowania wieczystego gruntu, spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Stawkę 0,5% wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego Notariusz pobiera przy zawieraniu umów spółek. Zaś kwotę stałą w wysokości 19 zł Notariusz pobiera przy ustanowieniu hipoteki na zabezpieczenie wierzytelności o wysokości nieustalonej.

PSiD – wysokość tego podatku uzależniona jest od tego do której grupy podatkowej należą strony dokonywanej czynności notarialnej oraz od wartości rynkowej nabywanych rzeczy i praw majątkowych. W praktyce notarialnej często jednak stosuje się zwolnienie z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ustawy o tym podatku – zwolnione z podatku jest nabycie przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę.